روزها را همگی چشم به راهیم حسین(ع)… تا محرم برسد، فصل خوش نوکرها…
سلام بر محرم…
اکنون اِحرام مشکی محرم را بر تن می کنیم و گوش خود را آماده ی شنیدن نام زیبای حسین(ع) می نماییم.
چشمان خود را مزین به دیدن حرم شش گوشه و کلمه ی زیبای کربلا و عاشورا می نماییم و دهان خود را معطر به فریاد یا حسین(ع)…
در این اِحرام با اشکِ ریزان به استقبال کاروان کربلا می رویم که شش ماه است از مدینه حرکت کرده اند…
به استقبال سیدالشهداء علیه السلام، قمر بنی هاشم، علی اکبر و علی اصغر (علیه السلام)
به استقبال زینب کبری سلام الله علیها، ام کلثوم، رباب، سکینه و رقیه (علیها سلام)
به استقبال تشنه لبانی که عطش و اسارت را در راه حسین(ع) به جان خریدند…
آماده می شویم که محرم در راه است و کاروان نزدیک…
در آستانه ی ماه محرم و ایام عزاداری سرور و سالار شهیدان حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام و یاران باوفایشان، چهره ی شهر دگرگون شده و همدلی و همیاری در سایه ی محرم، پس از گذشت سال ها همچنان ادامه دارد…
شهر در تکاپو است…
پیر و جوان به پا خواسته اند و با نصب پارچه های سیاه و پرچم های منقش به اسامی ائمه ی اطهار علیهم السلام و انداختن شال عزا بر گردن، خود را برای ورود به ماه محرم آماده می کنند.
در همین راستا در روز پنج شنبه 7 شهریور ماه 1398، فضای آموزشگاه (نمازخانه، سالن ها، حیاط و محوطه ی بیرون) با نصب پرچم های عزا و کتیبه های محرم سیاه پوش شد و رنگ و بوی عزای حسینی گرفت.
این قافله را قافله سالار نیامد…
ای اهل حرم میر و علمدار نیامد…